کد مطلب:102407 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:403

«فمن علامه احدهم انك تری له قوه فی دین و حزما فی لین و ایمانا فی یقین، و حرصا فی علم و علما فی حلم و قصدا فی غنی و خشوعا فی عباده و تجملا فی فاقه و صبرا فی شده و طلبا فی حلال و نشاطا فی هدی و تحرجا عن طمع.»

از نشانیهای هر یك از پرواپیشگان آنست كه می بینی در انجام هر

[صفحه 95]

نوع وظیفه ی دینی نیرویی دارد و در رفتار با نرمش خود اندیشه ای از آینده را در نظر گرفته آن را به استواری انجام داده است. و در یقین داشتن در باورهایش ایمان و آرامشی دارد و در فراگرفتن دانشی كه بدون ارزش دهد نوعی آزمندی در او است و در تحمل دیگران و شكیبایی در برابر ناملایمات دانشی دارد و در روزگار بی نیازی میانه روی پیشه كرده است و در حال هر نوع عبادت و پرستش پروردگار افتادگی و خشوعی دارد و در هنگام تنگدستی ارزش انسانی خود را به زیبایی حفظ كرده است، در هر نوع سختی پایداری شایانی نشان می دهد و برای به دست آوردن آنچه رواست جستجویی دارد و در جهت حركت به سوی هر راه هدایتی پویایی از او سر می زند و از چشم داشتن بدانچه مال او نیست خود را بر كنار می گیرد.

صفحه 95.